هَذَا بَلَاغٌ

فَإِنَّ الدُّنْیَا رَنِقٌ مَشْرَبُهَا رَدِغٌ مَشْرَعُهَا. (خطبه 83)

ترجمه: حقیقتا دنیا آبشخورش تیره و سرچشمه‌اش گل‌آلود است.

توضیح:

امور دنیوی، در هر قسمتی، هم خودشان ناخوشایندند و هم سرچشمه و آغاز و ریشه آنها بسیار پلید است. و این یکی البته علت آن دیگری است.

یک سوداگری دنیوی بد را در نظر بگیرید؛ برای مثال معامله خودرو. واضح است که خریدوفروش آن چه دردسرهایی دارد. این بدیِ اندک فقط رشحه‌ای از گند آن است. در واقع مشکل از سرچشمه است که منبع آلودگی همه سرشاخه‌های آن است. در سایر زمینه‌ها نیز همین‌طور است. سرچشمه‌ی همه امور دنیوی گندآب خالص است که هر روز با کاوش‌های عده‌ای کنجکاو برملا می‌شود.

جالب است که حرکت توده مردم در دنیا این است که از کرانه‌های آبشخور به سوی سرچشمه بروند تا از آنجا بنوشند.